خانووی دێوودرنج

نووسینی: ڕوزبە موعین وەرگێڕانی: عەلی قوبادی

ئەدەب 2020-05-02 کۆمێنت 2774 جار بینراوە

بەوەی چەندین ساڵ بەسەر ئەو ڕووداوەدا تێپەڕیوە، بەڵام هێشتانەکینێ توێ بە توێی شتەکانی ئەو شەوەی بیستمن و بینیمن، لە یادمن.
تازە ماڵمان گواستبووەوە خانووە تازەکەمان و لە کۆڵانە نوێیەکەماندا، خانۆچکەیەکی کۆن و مارزیایی لێ بوو، کە مناڵێلی گەڕەک، پێیان دەگۆ دێوخانە.
من چ کاتێک قسەکانیانم پێ قووت نەدەچوو، چون هەر باوەڕم بە دێوودرنج نەبوو! بەڵام منداڵەکان دەیانوت، لە شەوانێکی تایبەتدا، پیرەپیاوێکی ئەڵاجەوی، دەچێتە خانووەکەوە و بانگهێشتی دێوەکان دەکات. تەنانەت دەیانوت، خێوەکان خێزانێکن و لەوێ دەژین و، جاروەجارێ دەنگی مراک و چنگاڵ دێت!
تا وای لێ هات بۆ ئەوەی بۆیان یەکلا بکەمەوە کە لەو خانگەدا هیچ دێوودرنجێک نییە؛ بە دیوارەکەدا هەڵزنام و چوومە ژوورەوە.
دروست بەو شێوەیەی منداڵەکان وتیان، پیاوتۆقێن بوو. بە ڕووناکیی چراقەوەکە خانووەکەم پشکنی، قاپوقاچاخی خانووەکە دەستیان لێ نەدرابوو. وەختێک تەفرەنجەی وێنەکانم دا، بۆم ڕوون بووەوە لە خانووەکەدا ژن و پیاوێک لەگەڵ کچ و کوڕە گچکەکەیاندا دەژین.
لەناکاو دەنگی کردنەوەی دەرگای حەوشەم بیست و زانیم پیرەپیاوەکە هات، خێرا لە دۆڵابێکدا خۆم شاردەوە و دەرگاکەیم پێوە دا. هەموو جێیەک تاریک بوو، بەڵام دەمتوانی گوێم لە دەنگی پێی یارۆی پیر بێت کە بەرەو ئەو هۆدەیەی منی لێ بووم دەهات و فایلەکانی دەستی لەسەر قەنەفەکە دانا. دەنگی شقارتەکەم بیست و هەستم کرد لەبەر خۆیەوە قسە دەکات، بەگومان بووم و لایەکی دۆڵابەکەم تۆزێک کردەوە. پیرەپیاوەکە مۆمێکی داگیرساندبوو. تەنیا توانای بینینی سێبەرەکەیم لەسەر دیوارەکە هەبوو. پاشی هەنێک بێدەنگی، دەنگی پیاوەکەم گوێ لێ بوو، وتی: «ئەمە چۆن کار دەکات؟ ئەها، دەی ئەوە لە کوێن؟ من چاوەڕێتانم.» ژنێک وتی: «ئەوە دێین، پەلەت نەبێت.»
دواتر تەقەتەقی کەوچک و چنگاڵ و کەنینی دوو منداڵم بیست. سەرتاپام دەلەزری، جنێوم بە خۆم دەدا کە بۆچی بڕوام بەوە نەکرد ئەم خانووە دێوی هەیە! دەنگەکان ڕوونتر بوون و کوڕەکە وتی، «بۆچی لە جێگاکەی من دانیشتووی؟»
کچەکە وتی: «جێی خۆمە، بڕۆ ئەولاترەوە.»
ژنە گوتی: «دانیشن منداڵەکان، دەمهەوێت هەنارتان بۆ بتەکێنم.»
پیاوەکە وتی: «شەوی یەڵدا بێت، خاتوون گیان هەنارت بۆ بتەکێنێت و سۆڵان لە خۆت بدەیت، چی دەبێت! ئەوە دیوانی حافز لە کوێیە فاڵێک بۆ منداڵەکان بگرم؟»
ژنەکە گوتی: «دایە گیان، دیوانی حافز لە دۆڵابەکەدایە، بچۆ بیهێنە بۆ باوکت.»
هەر کە ئەوەم بیست، وتم چۆن ئەم هەڵەیەم کرد و بە پێی خۆم هاتوومەتە نیو ماڵی چوار خێوی سەرلێشێواو، نەزانستە هاوارم کرد، «نا نا، دەرگاکە نەکەیتەوە.»
سێبەری پیرەپیاوەکەم بینی کە لە شوێنی خۆی بڵند بووەوە و وتی: «کێ لەوێیە؟»
وتم: «ئەی دێوی مەزن، تکایە ڕێم بدە بڕۆم، بەڵێن دەدەم جارێشکە سەر بێرەدا نەکەمەوە.»
پیرەپیاوەکە نزیک بووەوە و دەرگای دۆڵابەکەی کردەوە. من هاوارم دەکرد و ئەو دەگریا، بەڵام کاتێک چاوم بە مێزەکە کەوت، حەپەسام؛ لەسەر مێزەکە تەنیا ئامێرێکی تۆمارکردنی دەنگ کاری دەکرد!